1846

خدایا دلم ناآرومه. میخوام روی پای خودم وایسم ولی نمیتونم.

21 تمام

تولدمه. زندگی خوبه. مبارکتون باشم :))))

1844

خواب دیدم ترم بعده و دارم انتخاب واحد میکنم. مثل قند و عسل بهم واحد میرسید. درسامم خیلی سبک بود.

تا فارغ التحصیلی دقیقا 58 واحد مونده که 4 واحدش کاراموزی و پروژه‌س. میکنه به عبارتی ترمی 18 واحد اگر بخوام 9 ترمه تموم کنم و دار فانی دانشگاه رو وداع بگم و جدا بشم از اون محیط مسموم.

پریروز رفته بودم دانشگاه کارای مونده رو انجام بدم. همه جا سکوت بود و درختای سبزی که عاشقشونم

1842

واحدها؟ 20تا پر شد
تصادف؟ رضایت داد هیچیشم نشد خدا رو شکر
خسارت؟ از بیمه میگیره
کارخونه؟ زنگ زدن گفتن بیا
کلاسای نرم افزار مجازی؟ به بهترین نحو پیش میره
من؟ خوب نیستم و نمیدونم چرا

۱۸۴۱

تجربه‌ی جدید امروز؟ تصادف با یه موتوری. مقصر من بودم.

زندگی پر پیچ و خم

کی فکرشو میکرد تجربه‌ی جدید زندگیم سنگ کلیه باشه! من با درد ناآشنا نیستم. یک ماه درمیون معده درد و دل پیچه امانمو میبره و میریم بیمارستان سرم میزنیم ولی این درد، چیز عجیبی بود. قول میدم یادم نره که چجوری به خودم مپیچیدم و دیگه حتی جون نداشتم ناله کنم. قول میدم یادم نره سوزش سرم و سوزن و اصلا حس نکردم. قول میدم لذت خواب بعد از پتیدین رو یادم نره. هر روز یک تجربه‌ی جدید. به قول غزل غمدوهگین نباش، فردا روز بهتریه.

۱۸۳۹

صبح از خواب بیدار میشم. سردرد و سنگینی هنوز چشممو باز نکردم بهم حمله میکنن. «امروز روز گندیه» صدای درونم ناله می‌کنه. دلیلی برای بیدار شدن ندارم ولی راه بهتری واسه جلوگیری از غرغرای مامان ندارم. به زور یه چشممو باز نگه میدارم و اینستا رو چک می‌کنم. صدای آهنگ مسخره‌ی dance up, who the babe بدتر اعصابمو خراب میکنه. گوشیو پرت میکنم و دوباره می‌خوابم. از افسردگی خوش موقعِ قبل از شروع ترم خوشحالم. باز خوابم می‌بره.

‌

‌

پ.ن می‌دونم down south, hood baby عه.

دانسته

دوباره وقت انتخاب واحده دارم 20 تا 20 برمیدارم
اخر ترم 7 تا پاس میکنم فقط. میدونم.

درگیری‌های مضحک

معدل ترم پیشم شد 15.5 و الان خوشحال‌ترین دانشجوی دنیام.

1835

حال نیل خوب نیست و من میترسم. میترسم بلایی سر دوست عزیزتر از جانم بیاد

از دانشکده

چرا این اعصاب خردی‌های دانشگاه تموم نمیشه و مهم‌تر از همه چرا من بزرگ نمیشم و یاد نمیگیرم واسه خودم مشکل نتراشم؟ :)

1827

انقد می‌ترسم یه روزی جزو اون لشکر غافل باشم. انقدر میترسم...

به وقت عاشورای 1442

امروز موقع آب خوردن سلام بر حسین ها را با توجه میگوییم.

1825

امروز فتح خون رو خوندم. چه قلمی داشته این مرد...

1823

برای نجات خودم دست به کار شدم. باید از روتین روزانه پیروی کنم که ذهنم آروم‌تر باشه و برای هر تصمیمی بهم نریزه. تا اطلاع ثانوی تنها وظیفه‌ی من یادگیری کد و کتیا و کشیدن نقشه‌های کارخونه‌س. هر چیز دیگه‌ای بی‌اهمیته. باید خودمو دوباره با خودم آشتی بدم. این گسیختگی ذهنی ترسناک و خطریه.

1821

این یک ماهی که رفتم کارخونه شاید نصف بیشترش رو بیکار بودم و خودم واسه خودم یه کاری جور کردم که انجام بدم و دیوونه نشم. از تحقیق درمورد ماشین آلاتشون بگیر تا یادگیری نرم افزاری جدید. میتونم بگم یک ماه مفیدی بود. با محیط کار اشنا شدم و 550 تومن هم به تاکسی دادم :))) یکی از نکات عجیبی که فهمیدم این بود که حتی اگر محیط کار کاااملا مردونه باشه بازم قهر و آشتی و دلخوری و لوس بازی توش هست. میدونم که این فرض رو نداشتن اشتباهه ولی من هنوز یک جوان ساده‌ی بی‌تجربه‌ی 20 ساله‌م. بهم اجازه بدین پیش فرض‌های اشتباه داشته باشم.
این پست جزو کرگدنیسم قرار میگیره چون یک ماه بدون جیره و مواجب تو سگ گرما رفتم و اومدم :) افرین صبا دختر نازم

۱۸۲۰

سلام
یک بیمار کرونایی با شما صحبت می‌کنه.
سرم داغه و بدنم درد می‌کنه. فعلا حوصله‌ی زنده بودن ندارم. غزل هم داره طبق معمول داد میزنه.