چگونه در دانشگاه زنده بمانیم - قسمت اول

پیش از هر چیز، تلاش نکنید. دانشجو رفتنی است، چه از این کشور و چه از این دنیا. پای یکی در راه پله سر می‌خورد، کنار دست یکی آزمایشگاه منفجر می‌شود، یکی شبِ قبل از دفاع ارشد سکته می‌کند و یکی برای ساختن آینده بهتر روی هوا دچار خطای انسانی می‌شود.

و اما دانشگاه... این صحنه نبرد نابرابر اساتید و کارکنان آموزش و خدمات رستورانِ سلف و هیتلر و متحدین با لهستان دانشجویان. چطور در گرماگرم نبرد زنده بمانیم؟ این یادداشت قسمت اول از راهنمای پله‌به‌پله برای نودانشجویان پاک و ساده‌ای است که می‌خواهند در کمتر از 10 دقیقه به کهنه‌سربازان زخم خورده تبدیل شوند.

مرحله‌ی اول – متحدین یا متفقین؟

هم‌پیمانان خود را پیدا کنید. طرف برنده‌ی جنگ را بگیرید. اخلاقیات و ارزش‌ها را دور بریزید. رفاقت با کسانی که شبیه شما هستند چه فایده‌ای دارد وقتی قرار است دسته‌جمعی درس‌ها را بیفتید؟! به علاوه، دوستی با کشورهایی که سرشان در درس و کتاب است و نگاهشان را سر امتحان از شما می‌دزدند نیز بیهوده است. در عوض به دنبال نیروهایی باشید که زمان و مکان برایشان موضوعیت ندارد و همیشه به دنبال حل گروهی مسئله‌اند. خواه آن مسئله، تکلیف و پروژه باشد، خواه گشتن به دنبال امضای تمام هم‌کلاسی‌ها برای تغییر تاریخ امتحان و خواه سفید دادن گروهی برگه‌ی امتحانی که لغو نشده است. در روزهای اول سنگرهای خودی را شناسایی کنید. نمازخانه، مسجد، تریا و پشت دانشکده لای ته سیگار بچه‌ها. این سنگرها در بحبوحه‌ی فرار از دست حراست به درد شما می‌خورند.

مرحله‌ی دوم – شهرت اجباری است

به دنبال تثبیت موقعیت خود در مجامع فرهنگی و هنری دانشگاه باشید. کمک کردن در برگزاری مراسم‌ها را فراموش نکنید. سرجوخه تدارکاتچی شوید و با پارتی‌بازی برای سرباز جبهه‌ی خودی صندلی رزرو کنید. با تظاهر به بلد بودن عکاسی، بدون خرید بلیت 45 تومانی در جشن حاضر شوید و منت حضورتان را به سر دوستانتان بذارید. البته بهتر است از تشکل‌های سیاسی و انجمن‌های علمی دوری کنید. عضویت در دسته‌ی اول خطر اخراج قطعی شما و در دسته‌ی دوم خطر اخراج غیرقطعی شما را دارد. دسته‌ی اول به دلایلی که از گفتنشان معذوریم و دسته‌ی دوم به دلیل دشمن شدن اساتید دانشکده با شما. بهترین انتخاب کانون‌های فرهنگی است. تئاتر و موسیقی و شعر و نقاشی هم شما را با هم‌رزمان بااستعداد آشنا می‌کنند و هم مشروطیتان را تضمین. بله، این گزینه هم معایب خود را دارد ولی با سنجیدن دو کفه‌ی ترازو در می‌یابید که علاجی برای مشروطی وجود دارد اما برای اخراج و تبعید، خیر.

2150

توی اتاقم یه اینه دارم که هر دفعه از جلوش رد میشم حین حرکت خودمو نگاه میکنم. دیروز نمیدونم برای چی خوشحال بودم. اومدم از اتاق برم بیرون پیش خانواده، خودمو توی اینه نگاه کردم و دیدم ای داد بی‌داد :) ادمی که جلوم وایساده رو نمیشناسم. میفهمم که منم ولی قیافه‌اش برام اشنا نیست. تمام دیروز رو فکر کردم. از صبح تا شب که از مهمونی (یه حکایت عجیبی داره که بعدا باید سر فرصت بنویسمش) برگشتیم داشتم به این فکر میکردم که چی منو از خودم جدا کرده که حالا نمیشناسمم. بالاخره 11 شب، وقتی به اینه دستشویی خیره شده بودم به نتیجه رسیدم. صبح قیافه‌ام با همیشه فرق داشته. حالا چه فرقی؟ لبخند میزده :) مدت‌هاست خودمو با لبخند واقعی ندیدم. خوش‌روییم (اگر که یه زمانی داشتمش) الان دیگه ناپدید شده. تصمیم گرفتم برای روز زن امسال به خودم لبخند هدیه بدم (کلیشه رو داشته باشید!) این صبایی که الان هستم رو دوست ندارم.

پ.ن گس وات. یادداشتا رو رها کردم. چون ز. دوست صمیمی اقای ش. بود.

2149

با ز قرار گذاشتم که 10تا یادداشت 1000 کلمه‌ای بنویسم براش. اینجا هم میگم که مقید بشم.

2148

یه یادداشت 500 کلمه‌ای - که قرار بود 1000تا باشه البته - نوشتم و برای ز.ر فرستادم. امروز صبح با این پیامش بیدار شدم: «صبا چه قلم روون خوبی داری. بازم بنویس»

خوشحال شدم :)

بام و باران

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

روضه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

2145

واقعا دوست دارم بدونم این ارایشگر و مزون لباس عروس و تالار که بیعانه گرفتن و هیچ کاری نکردن و الان که مراسم ما کنسل شده پول رو پس نمیدن چجوری میخوابن شبا. حرام اندر حرامه این پولا خب -_-

بعد تازه یکیشونم که میخواست پس بده گفت تو این سه روز اعتصاب پس نمیدم. :/ عزیزم اعتصاب بخوره تو فرق سرت خب

2144

حالم خوبه. امروز 15 آذره. 5 ماه بعد از 15 تیر. درس میخونم. دوره میبینم. آرومم. حالم خوبه

2142

همیشه اشکامو پاک میکرد برام میخوند «غمت مباد که دنیا ز هم جدا نکند/ رفیق‌های در آغوش هم گریسته را»

جدا شدیم ولی.

باید به خاطر خانواده‌ام هم که شده قوی باشم.

2141

احتمالا 5 ساعت دیگه این موقع تکلیفمون روشن شده. دعامون کنین.

2140

کاش این روزا میتونستیم شاد باشیم و بدون دغدغه از بازی‌های تیم ملی لذت ببریم. به جاش با معده درد و حمله عصبی داریم دست و پنجه نرم میکنیم و منتظریم یه اتفاقی بیفته.

از انفعالم ناراضیم...

2139

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

2138

افسردگی عزیز نه تنها بلند نشد بلکه رفت دوستاشم اورد الان دسته جمعی نشستن رو من

2137

از افسردگی عزیز خواهشمندم یه دیقه از روم بلند شه ببینم چه غلطی دارم میکنم.

الان یعنی باید قشنگ‌ترین روزای زندگیم رو بگذرونم ولی به جاش بی‌تفاوت و بی‌انرژی‌ام.

2136

این روزا دائم به این فک میکنم که امام زمانم کدوم سمت وایسادن. کاش ظهورشون نزدیک باشه. من یکی که دیگه حق و باطل رو تشخیص نمیدم.

2135

امشب یکی از مهم‌ترین شبای زندگیمه و من حوصله‌ی خودمم ندارم. دلم میخواد از الان تا هزار سال دیگه برم تو غار و گریه کنم. بعد تازه واسه اینکه im feeling sorry for myself هم عذاب وجدان دارم و (گیف انفجار مغز)

2134

آخر هفته برامون وقت مهمیه ولی نمیتونم روش تمرکز کنم. چون همه چی به هم ریخته. بیماری غ، اوضاع کشور، کنکور خودم و شونصد میلیون چیز کوچیک و بزرگ دیگه. کاش خدا کمکمون کنه. تا اینجا خیلی حواسش بهمون بوده. محتاج دعاتونم بچه‌ها

2133

اوضاع خیلی خرابه و این کاربر می‌ترسه.

2128

برای تجربه خوشی‌های کوچیک وقتی اوضاع کشور این شکلیه عذاب وجدان می‌گیرم.

با صدای آروم و سر پایین انداخته از شاید شرم، تولد 23 سالگی صبا مبارک باشه.

پروپوزال

در «بذار این زهرماری تموم شه سه سال میخوابم»ترین حال ممکن -_-

2120

دارم کم کم به روزای اوجم تو درس خوندن نزدیک میشم. البته با شیب خیلیییییی کم D:

ولی رضایت فردی 7/10 (چون که قبلا 5/10 بودم)

2119

باید کم کم شروع کنم برا کنکور ولی پروژه‌ام مونده :')

2116

دوس دارم یه لباس سفید ساده بپوشم با چادر گل گلی و بریم حرم حضرت معصومه یا امام رضا عقد کنیم.

2114

قدر باباها رو بدونیم

از دیشب تا نیم ساعت پیش داشتم دیوونه میشدم. ذهنم شدیدا به هم ریخته بود و نمیتونستم یه تصمیم درست بگیرم. الان با بابا حرف زدیم و انقدر اروم شدم که خدا میدونه. کمکم کرد هم میزم رو مرتب کنم هم افکارم رو. الهی سایه‌اش بالا سرم باشه همیشه.

برای پدراتون یک صلوات میفرستم.

نامه به صبا

بیشتر مراقب خودت باش. سعی نکن خودتو بچه نشون بدی. عاقلی، خانمی، بزرگی. بذار احمد روت حساب کنه. میدونم سخته. میدونم همه اتفاقاتی که افتاده، به روانت اسیب زده. همه چیو با هم تجربه کردیم. تو زیبایی، مهربونی، مودبی، باهوشی، جالبی، حق طلبی و هزارتا خاصیت خوب دیگه داری که اول از همه خودت باید اونا رو ببینی. مشاور و خانواده و دوست و همسر اون تاثیری که میخوای رو تو عزت نفست ندارن. خودتی و خودتی. بیا بغلم. خیلی وقته با هم قهریم. وقتشه بهتر شیم.

2107

میشه به جای ادامه تحصیل و ازدواج و زندگی، بمیرم؟

2104

دم صبح خواب دیدم دوباره برگشتم کربلا. رفته بودم زیارت آقا امام حسین. چقدر دلم تنگ شده :(

2103

دیروز میخواستم بنویسم با احتمال 98 درصد مطمئنم همسر آینده‌ام آقای فلانیه. دلیل خاصی هم نداشتم. کاملا بر مبنای حس ششم. دیروز عصر واسطه‌ای که فرستاده بود باهام حرف زد :)

دل به دل راه داره واقعا ^_^

2102

نه به چالش‌های محیط کار نگار که رسما بهش گفتن برو موشک بساز تنهایی، نه به محیط کار من که همگی دور هم میشینیم فکر میکنیم حالا بعد از پمپ به جز شیر پروانه‌ای عادی، یه شیر موتوری هم بذاریم یا نه :)))

رضایت شغلی وقتی رخ میده که چالش‌ها در حد و اندازه ما باشه. یه نمودار نرمال رو در نظر بگیرید. اگر خیلی سخت یا خیلی اسون باشه آدم فرسوده میشه. یه جایی اون وسطا باشه.

2101

بسم الله الرحمن الرحیم

یه مدته که بین رضایت و نارضایتی موندم. از شغلم راضی‌ام تا وقتی که دیگه نیستم. از تفریحم راضی‌ام تا وقتی که دیگه نیستم. و از رفتار و ویژگی‌هایم هم همیشه ناراضی‌ام :)) میخوام همه چی رو تغییر بدم. مثل این دو سال که کوبیدم و از نو ساختم، دوباره بکوبم و بسازم. شایدم باید به بازسازی بسنده کنم :)) نمیدونم هنوز.

2098

دلم گرفته دارم دق میکنم. همینجوری بی دلیل.

2097

خیلی خیلی از عاقبتمون میترسم. یعنی آخرش چی میشه؟

بدها، خوب‌ها

خصوصیات بدم دارن یکی یکی خودشونو نشون میدن. نمی‌دونم این نشونه موفق بودن تو تغییره یا شکست خوردن. شاید اگر سعی نمی‌کردم آدم بهتری بشم هیچوقت نمی‌فهمیدم همچین اخلاقایی دارم.
در هر صورت خدا رو شکر

2095

- از چی میترسی؟

- تو

‌

صبح خوابشو دیدم. 

right آیه at the right time

سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۳۹

وَلا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَأَنتُمُ الأَعلَونَ إِن کُنتُم مُؤمِنینَ ﴿۱۳۹﴾

و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید!

یادآوری مهم به صبا

زندگی مسابقه نیست. یه وقت یادت نره ها. مهم نیست کِی کنکور ارشد بدی، مهم نیست کی ازدواج کنی، مهم نیست کی بچه دار بشی و مهم نیست کی وارد بازار کار بشی. تنها چیزی که اهمیت داره آرامشته. واقعا مهم نیست اگر یه سال یا دو سال دیرتر از دوستات ارشد نامرتبطت رو شروع کنی. بوس به قلب پر از آشوبت.

التماس دعا

شهادت مهربان‌ترین پدر رو بهتون تسلیت میگم. تو این شب‌های عزیز لطفا من رو هم به یاد داشته باشید. محتاج دعاتونم.

2090

چطور میشه سندرم ایمپاستر رو درمان کرد؟ فکر میکنم مشکلم همینه. یه نیروی خیلی بزرگ درونم همیشه میگه چی؟! کدوم موفقیت؟

شرکت

۱- این همکارم داره میگه نمیتونه روزه بگیره و توجیهش اینه که روزه برای عربای بیکاره که صبح تا شب میخوابن وگرنه ما که کار میکنیم نمی‌تونیم روزه بگیریم.

Meanwhile,

امامان ما با دهن روزه کشاورزی میکردن :)

* نکته: من هیچوقت از هیچکس نمی‌پرسم که روزه میگیره و نماز میخونه یا نه.

۲- به مناسبت برگشتن از سفر عتبات برای بچه‌ها شکلات بردم. یکی از همکارا پرسید به‌به سال نو مبارک مناسبتش چیه؟ گفتم فلان. گفت آهان عتبات همون امام رضاست؟ :)

 ۳- امروز به همکارم گفتم فلان پروژه رو بذاره بعد از عید انجام بدیم آخه قبل از عید نیستم می‌خوام برم سفر. گفت به‌به سوغاتی یادت نره. گفتم والا فک نکنم شما دوست داشته باشین سوغاتشو. کربلا میرم.

یکم فکر کرد، گفت اعتقاد داری؟ یه اشاره به مقنعم کردم خندیدم :)))

برادر من چرا پس حجابم اینجوریه :)

۴- دیروز اسباب کشی کردیم و جامون یکم عوض شد. الان رسماً وسط سالن نشستم و از همه طرف تحت نظرم اما خوبیش اینه که کسی پیشم نمیشینه و با خیال راحت میتونم کار کنم.

۵- یکی از خانمای گروه هر چی رد میشه یه دست به من می‌زنه و می‌ره. و من واااااقعا بدم میاد از تماس فیزیکی بدون اجازه. چند بار حرفمو پایین بالا کردم که بگم یا نگم. دیگه امروز بعد از کلی تردید، گفتم. الان باهام قهر کرده -_- کودکستانه

2088

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

قرن نو

پارسال این موقع چجور آدمی بودم؟ بدیِ وبلاگ و کانال و دفتر خاطرات اینه که نمیشه همه چیز رو توش نوشت. ترس از خونده شدنه یا ترس از انزجاری که ممکنه سال‌ها بعد با دیدن دغدغه‌هام سراغم بیاد؟ نمیدونم.

این چند وقت تو اینستا و تلگرام و وب پستای بچه‌ها در مورد برنامه ریزی رو میدیدم و کیف میکردم ولی خودم چیزی ننوشتم. در واقع برای امسال هدفِ نوشتنی ندارم. بله می‌خوام کنکور بدم و بله می‌خوام تا سال دیگه این موقع یه پس انداز قابل توجه داشته باشم اما... نمیدونم. نوشتنم نمیاد.

پس از سفر

در جوار امام بودن هم مزایای خودشو داره. یکیش که من با تمام وجود درک کردم این بود که شیطان نمیتونه هر وسوسه‌ای رو علم کنه :) الان که برگشتم خونه میفهمم چه نعمتی رو از دست دادم

۲۰۸۵

بازگشتم به مام میهن رو به همه تبریک میگم.

طلب حلالیت

دوستان عزیزم،

با عتبات دانشگاهیان داریم میریم زیارت. انشاالله اگر قابل باشم نائب الزیاره همه هستم. حلال کنید.

۲۰۸۳

«... خدایا، اشتباه کردم. دلمو به غیر تو باختم. نمی‌خوام تو قلبم جز تو و امام زمانت کسی باشه... »

2082

دلم میخواد از اوضاع و احوال این روزها بنویسم ولی دست و دلم به نوشتن نمیره. وبلاگم رو باز میکنم و فقط به عدد ستاره‌ی اون بالا خیره میشم. چندین بار تا پای نوشتن رفتم و ارسال مطلب جدید رو هم زدم اما بعد از یه مدت خیره موندن به صفحه سفید بیخیال شدم و کلا مرورگر رو از بیخ بستم.

ذهنم نظم گرفته.

2081

آقای «ح جیمی» که عینکیه و داره کچل میشه و متولد ۶۹عه و کیبورد میزنه، امروز به خانم «دال کشاورز» گفت این دوستتون که الان رفت کجاییه؟
خانم «دال کشاورز» گفت اصفهانی نیست. ترک تبریزه.
آقای «ح جیمی» گفت پس چرا خوشگل نیست؟

2080

دلم یه سفر تنهایی به جنوب میخواد.

(وی همین پریروز از سفر خانوادگی به بوشهر برگشت خانه)

2079

اجازه بدید اب دهان بیندازم روی دانشکده مکانیک و اساتید بیمغزش که نمره‌ی بقیه درسا اومده و همه 20 به جز اونایی که از خراب شده خودمون برداشتم :)

دست بزنین و شادی کنین

توربو پاس شدم :)))) با نمره درخشان 10.3

دوستان با رعایت محرم نامحرم و حلال و حرام بیاید وسط (ایموجی حرکات موزون و عروسی)


پ.ن بچه‌ها، اشتباه دیده بودم. هنوز نمره نزده -_- لطفا بشینید سر جاهاتون تا اطلاع ثانوی

آپدیت به تاریخ 26/بهمن/1400: با نمره درخشان‌تر 13 پاس شدم. خدایی دست داره.