مدام

شاید بشه گفت اینجا  و امروز (ایدر) یه نقطه عطف توی زندگی منه. من همین تیپ ساده و بی ارایش و خاکی خودمو خیلی بیشتر از مانتوی جلوباز و شال سه متری و موهای از پشت و جلو بیرون زده و دستای پر از انگشتر و بوی تند عطر نازنین دوست دارم. ترجیح میدم پولی که قراره بدم مانتوی انچنانی و بدلیجات فلان بیسار بخرم رو بدم یه کتاب یا یه فیلم خوب بگیرم. اینی که گفتم بی هیچ ادعایی بود. من از همه کمتر میفهمم. فقط میخوام که یکم تغییر کنم. میخوام وقتی از کنارم رد میشن نگن فرهنگ ایران باستانمون کو؟ از این به بعد فقط کتاب هدیه میدم