اگر از غر زدن‌های گاه و بی‌گاه عرض که چرا هنوز تنهاس و کسی باش دوست نشده صرف نظر کنیم میشه گفت جدا دوست خوبیه و به من خیلی کمک می‌کنه. بوی ادکلنش سر اون روز ناهار رو پل دانشکده هنوز تو مشاممه :)

پ.ن وی آدمی بود که باید هر چیز را تجربه می‌کرد و سرش به سنگ میخورد