1803

در آغوش آنچنان گیرم تنت را
که نبود آگهی پیراهنت را

1731

اما الفواد فحسبی انت ساکنه


و اما قلب، همین که تو ساکن آن هستی مرا بس.

برایت شعر خواهم خواهند

نیست به جز تو رغبتی
تمام آرزوی من در تو خلاصه می‌شود.

لا ارغب غیرک
فکل امنیاتی تختصر بک!

سپیدار من

مهربانی را از کدام درخت میوه یادگرفته‌ای؟

یه چیز تازه‌ی مهمون

با این آهنگ مملو از حس دوست داشتنم.
گوش بدین :)

۱۶۸۸

ای ماجرای شعر و شب‌های جنون من

آخر چگونه سر کنم بی‌ماجرا امشب

۱۵۶۸

اسم تو مثل غبار نشسته روی تن من

با تو خورشید خونه میسازه زیر پیرهن من :)

پ.ن صرفا دارم یه شعر گوگولی که شنیده رو براتون نقل می‌کنم.

1532

‌و تو

هر جا و هر کجای جهان که باشی

باز به رویاهای من بازخواهی گشت

تو مرا ربوده

مرا کشته

مرا به خاکستر خواب‌ها نشانده‌ای

هم از این روست که هر شب

تا سپیده‌دم بیدارم

عشق همین است در سرزمین من

من کشنده‌ی خواب‌های خویش را

دوست می‌دارم!

 سیدعلی صالحی

‌

1490

و چشمانِ مرطوب تو

یادِ علف‌های باران خورده‌ی ماهِ اردیبهشت را

در خاطرم زنده می‌کند

با تو

خواهم گفت

عشق چیزی‌ست به عظمتِ ستاره

در سال‌های پیش از نجوم

کیومرث منشی‌زاده

۱۴۵۱

نشسته ام به در نگاه می کنم 

دریچه آه می کشد

تو از کدام راه می رسی

خیال دیدنت چه دلپذیر بود 

جوانی ام در این امید پیر شد

نیامدی و دیر شد...

هوشنگ ابتهاج

۱۴۴۶

کجان دستات که کشتی شن تو این طوفان بی‌وقفه؟

۱۳۷۴

آسمان برف

دلم گرم به چشمان تو بود.

شهر به شهر

خیابان به خیابان

همه تو.

برای تو

میروم و می‌برمت به کام طوفان...

۱۲۶۱

تو برایِ من چیزی هستی شبیه دریا 

بر من چیره می‌شوی

مجذوبم می‌کنی

شیفته‌ام می‌کنی

حتی در عین حال 

ترس در دلم می‌نشانی 

از بی‌حدی‌ات واهمه دارم . . .

کافکا

۱۲۶۰

تا آخر عمر

درگیر من خواهی بود

و تظاهر می‌کنی که نیستی

مقایسه تو را

از پا در خواهد آورد

من می‌دانم به کجای قلبت

شلیک کرده‌ام

تو دیگر

خوب نخواهی شد...

افشین یداللهی

 

ناکامل

همچون کودکی گریستم

همان‌ اندازه بی‌خود

همان اندازه بیهوده، بی‌‌دلیل

چنان به ناحق از تو دورم که...

1165

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو

شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو

از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده‌ام

خانه به خانه در به در کوُچه به کوچه کو به کو

می‌رود از فراق تو خون دل از دو دیده‌ام

دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو

دور دهان تنگ تو عارض عنبرین خطت

غنچه به غنچه گل به گل لاله به لاله بو به بو

ابرو و چشم و خال تو صید نموده مرغ دل

طبع به طبع دل به دل مهر به مهر و خو به خو

مهر تو را دل حزین بافته بر قماش جان

رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو

در دل خویش «طاهره» گشت و ندید جز تو را

صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو

تو

بدتر از خواستن این لطمه‌ی نتوانستن

هی بخواهیم و رسیدن نتوانیم که چه

واسه تولدش

من

پاره‌پاره‌های تو را جمع خواهم کرد

و خود در تو خواهم خفت

و تو در من خواهی رویید

تو در خون من

سبز خواهی شد

و من می‌ایستم

بر تو باران خواهد بارید

برتو از دو دیده‌ی ابری من

باران خواهد بارید.

چه درازنای بی‌پایانی دارد این فصل

اما من پایداری خواهم کرد

تا تو چون صنوبری بالا شوی

و من تا وقت مرگ

نزد تو خواهم ماند

تا... تابوت‌ام را از تو بتراشند...

 

شیرکو بی کس

ترجمه: محمد رئوف مرادی

به وقت پنج و نیم. درد من و بیداری تو.

حرف که می زنی انگار

سوسنی در صدایت راه می رود

حرف بزن

می خواهم صدایت را بشنوم،

تو باغبان صدایت بودی

و خنده ات

دسته کبوتران سفیدی

که به یک باره پرواز می کنند.

تو را دوست دارم

چون صدای اذان در سپیده دم

چون راهی که به خواب منتهی می شود،

تو را دوست دارم

چون آخرین بسته ی سیگاری در تبعید...