مطمئنم روزی می‌رسد که سرم بر شانه‌ات آرام می‌گیرد و تمام تفاوت‌هایمان در قلب عشق ابدی‌مان دفن می‌شوند. روزی خواهد رسید که نگاه غمناک تو به دست‌های در هم حلقه‌شده‌مان دوخته می‌شود و برای اولین بار رنگ شادی، چشمانت را روشن می‌کند. روزی که به من تکیه می‌کنی و دلت قرص است که این بار هیچ چیز از هم جدایمان نخواهد کرد. نه دوری، نه دوستانمان و نه خام بودنمان.
آن روز دور نیست محبوب دیرین من.
