این روزها زیاد گریه میکنم. قبلترها برای نیلوفر که در بیمارستان بستری بود و حالا برای مرخص شدنش. برای غربت امام زمانم. برای امیرحسین کوچولو که مامانش پول نداره ببرتش رفتار درمانی. برای بچههای مستضعف امیر آباد. برای وضع سیاسی جامعه. برای سریال شهرزاد که به تازگی شروعش کردم و قسمت 10 فصل یکم. برای درسهای مسخره و اساتید زبان نفهم دانشکده.
در کل اشکیم.