راستش من عمیقا به بیت «خدا گر ز حکمت ببندد دری/ ز رحمت گشاید در دیگری» معتقدم. میپرسید چرا؟ باید بگم به این دلیل که هیچکس نمیتونست راجع به این موضوعی که میخوام نمایشنامه بنویسه. امیدوارم با این نمایشنامه به حاتمی کیا و سلحشور و اینا تبدیل نشم البته :))