تب مهاجرت حتی دوستای مامانم رو هم درگیر خودش کرده.
واقعا کسی که اینجا تو خونه ۴۵۰ متری زندگی می‌کنه، مادر پدر خودش و همسرش اینجان (از نظر کمک داشتن در بزرگ کردن بچه‌ها)، درآمد چند صد میلیونی ماهانه داره، دوتا باغ درندشت داره و پرستار و خدمتکار خونه‌اش تمام وقت کمکش میکنن، می‌تونه بره کانادا از صفر شروع کنه و ده سال اول رو با بقیه اعضای خانواده‌ی چهار نفریشون توی یه سوییت نهایتا ۶۰ متری زندگی کنه؟
بعید می‌دونم
ده سال دیگه میشه ۵۵ سالت زن!
(جا داره بگم اصفانی جماعت ندار ندارش خونه‌ش ۳۰۰ متر زیربنا داره 😂)
پ.ن شماره پست چقدر زیباست :)
