بقیه هم مثل من عاشق اعدادن؟ شماره پستو نگاه کن:)
روحی دوباره گرفتم:)
دلیلی دیگر برای لبخند:)))
من با اینکه میدونم با گوش دادن به run از hozier غم شیرینی منو فرامیگیره ، درد دارم گوش میدم؟
بعد اینکه شماها چطور میتونید به فکر فالوراتون باشید؟!
پ.ن من عاشق هشتگ به برکت گوشه ی چادر عمه ی سادات هستم .
پ.ن 2 شماهم حس می کنید در سیر نوشتن این وبلاگ بزرگتر شدم؟
پ.ن 3 این حس حسودی یه خار خیلی ریزیه که توی انگشت شستم فرو رفته . نمیدونم جلوی کیا باید عیانش کنم . مثلا اون دوستمون که خیلی بی تفاوت بود رو نباید اصلا به خودم اجازه میدادم فکرشم بکنم . ولی جلوی تو خوبم . میتونم اظهار بدارم:)
در جهت پست نکردن زیاد من هی پ.ن میزنم . شما به بزرگی خودتون ببخشید .
پ.ن 4 چقدر بزرگی کردن و بخشیدن خوبه . چقدر اینکه یه تیکه هایی که بهت میندازن و خیلی درد داره رو با خنده و زیر سیبیلی رد کنی خودت آرامش بیشتری داری . اینو از کسی می شنوین که یه مدت زده بود به سرش جانان
