1814

هدف کوتاه مدتم اینه که این بطری آب جلوم رو تا اخر روز تموم کنم.

پ.ن دیروز چه نقشه‌ها که با نگار برای حقوقمون کشیدیم. حالا کو کار؟ نیــــــــــست.

۱۸۱۳

از طاعاتتان چراغ‌هایی برای قبرتان قرار دهید.

۱۸۱۲

به جرئت میتونم بگم دردی که منشأش دل باشه، کوفت‌ترین درده‌.

۱۸۱۱

حالا که زندگیتو داری پاکسازی می‌کنی صبا خانم، حالا که میخوای به اون آدم پرفکتی که میخوای تبدیل بشی دیگه بهونه نداری واسه کارای اشتباهت. می‌دونی که عروه الوثقی جلوته. بپر بهش چنگ بزن که بری اون بالا بالاها.

این روزا کارخونه هست که حواسمو مشغول نگه داره. هر روز از ساعت ۶/۵ که بیدار میشم تا ۵ که بالاخره میرسم خونه وقت سر خاروندن هم ندارم. وقتی که میرسم خونه هم یه جنازه‌ی متحرکم. خیلی مغزی برام نمونده که بتونم ماوقع رو نشخوار کنم.

با اینکه خیلی وقته دوستامو ندیدم، این روزها روزهای خوبیه.

۱۸۰۹

احتمالا سالها بعد وقتی کسی میخواهد زندگینامه مرا بنویسد بند اول را این طور شروع می‌کند: «وی در خانواده‌ای مذهبی با سطح مالی متوسط در بوشهر متولد شد. کودکی‌اش را در نصف جهان گذرانید و هیچگاه نتوانست رابطه‌ی دوستانه‌ی طولانی مدت و پایداری برقرار کند و همه‌ی این‌ها ناشی از تنوع و هیجان طلبی مفرط او بود.»

سوالات بی‌جواب آفرینش

یعنی چرا یهو آمار رفته بالا؟

۱۸۰۴

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

1803

در آغوش آنچنان گیرم تنت را
که نبود آگهی پیراهنت را

1802

یعنی جدی جدی فردا داریم میریم پیک نیک؟ چقدر معمولی و قشنگ.

آخرین امتحان سال سوم دانشگاه من

از بند اسارت امتحانا آزاد شدم و از شیوه‌ای که آخرین امتحانمون رو دادیم بسیار خوشحالم. هفت نفر کنار هم با یه تیم پشتیبانی ده نفره پشت گوشی باز هم پنج ثانیه مونده به پایان امتحان تموم کردیم :))

شاد شادان

سلام
اومدم بگم اعتراض و دنبال حق دویدن نتیجه میده.
خدافظ

یک عدد دانشجوی خشمگین

وقتشه
وقتشه رفتن
وقتشه
وقتشه رو سر اساتید دستشویی کردن
وقتشه

۱۷۹۷

حس خشم مثل اینه که یه پاتیل آش گذاشتن تو دلت و هم میزنن و اونم قل قل می‌کنه. دودشم از تو گوشات میزنه بیرون. اتیششم سینتو میسوزونه.

1796

ترکیب آبلیمو عسل و صدای همایون برای من یادآور روزهای بیماری و گلودرد است. روزهایی که از قاب پنجره به بالکن همسایه روبه‌رویی خیره می‌شدم و پتو رو محکم‌تر دورم می‌پیچیدم و آب‌جوش مزه‌دار شده را سر می‌کشیدم. همسایه روبه‌رویی زوج میان سالی هستند که در طبقه پنجم یک ساختمان، هم‌تراز با ما، ساکن‌اند. بالکنشان پر از گل و گیاه و رنگ و شادی‌ست. دری که به تراس باز می‌شود، درِ اتاق خوابشان است. یک اتاق خواب معمولی با تخت و کمد و همه‌ی این‌ها. هر از گاهی که چراغ‌ها را روشن می‌کنند و جشن می‌گیرند و تمام خانه را چراغانی می‌کنند، از پشت پرده‌ها سایه‌ی یک زن و مرد پیداست که می‌رقصند و دست و پاهایشان را تکان می‌دهند.

از وقتی قرنطینه شروع شد فاصله‌ی این چراغانی‌ها بیشتر و بیشتر شد.

امروز از صبح که برای نماز بیدار شدم به سختی آب دهانم را قورت می‌دادم و درد می‌کشیدم. سر ظهر که درد امانم را برید ترکیب همیشگی را درست کردم و روبه پنجره نشستم. بالکن همسایه خالی بود. پرده‌ها جمع شده بودند و خانه خلوت بود.

آب‌جوش بی‌مزه را بدون شجریان با نگاه کردن به سکوت خانه سرکشیدم.

غرغریجات

اگر خطوط تلفن دانشگاه پوسید بدونید کار من بوده. دارم از صبح همه جا رو زنگ‌کِش میکنم که نمره‌هامو بدن. اخه پایان ارتعاشات و محاسبات تستــــــــی؟ مرد مومن رو چه عقلی اینجور کردی.

1731

اما الفواد فحسبی انت ساکنه


و اما قلب، همین که تو ساکن آن هستی مرا بس.

1730

جوجو ربیت رو دیدم که بخندم. بگم از پهنا دو نیم شده و تو اشک غرق شدم یا میدونین؟

1792

واقعا محبت‌های کوچیک هیچ هزینه‌ای نداره. انشاالله از امروز رویه‌ی کار اینجوریه که به انسان‌ها محبت کنیم.

برایت شعر خواهم خواهند

نیست به جز تو رغبتی
تمام آرزوی من در تو خلاصه می‌شود.

لا ارغب غیرک
فکل امنیاتی تختصر بک!

1790

پیش به سوی آینده‌ی روشنی که حق صحبت ازش رو نداریم.

1789

بسیار بسیار برای امتحان ارتعاشاتم ناراحتم. این همه بخون و سوال حل کن. تهشم هیچی به هیچی. کدام انسان عاقلی بیست سوال تستی که برای هر کدوم 4 دقیقه وقت گذاشته رو واسه پایان ترم درسی مثل ارتعاشات میگیره؟ :) حقیقتا از عجایبی که اساتید این ترم رو کردن من هیچ، من نگاه.

بد

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

۱۷۸۷

درد امانم را بریده است. همین.

۱۷۸۶

خدایا دلم مشهد میخواد. چقدر این وضعیت بده، اه.

یادگار از خستگیِ طراحی اجزا

آیا پایان ترم دانشجوی مفلوک محل عقده گشایی استاد است؟
4 نفر با هم نتونستیم سوالا رو به موقع حل کنیم. من و نس و نگار و گندم. با وجود استرس بسیار زیاد خیلی خوش گذشت دور هم امتحان دادن.

کرگدنیسم

امروز یک کرگدن پوست کلفت بودم. با تشکر از شمسی بابت اشنا کردن ما با کرگدنیسم.

حالا اگه موفق بودم بعدا بیشتر درموردش براتون توضیح میدم.

1700 و خرده‌ای

سلام
یک میلیون کار نکرده دارم
خدافظ

اندکی غر

به نظرم وقتی دانشجو رو متقلب فرض میکنن و وقت امتحان رو میارن پایین و انواع و اقسام روش‌ها رو برای جلوگیری از تقلب انجام میدن دانشجو خودش رو ملزم به این میدونه که با نظام احمقانه‌ی ایجاد شده مخالفت کنه و هر جور میتونه تقلب کنه. پس دانشگاهیان عزیز، شرم بر شما و مغزهای پوسیده‌تان

الله اکبر می‌گویند

بنده‌ای که صدای اذان از جا نپروندش بنده‌ است؟

سپیدار من

مهربانی را از کدام درخت میوه یادگرفته‌ای؟

1774

سلام بر امتحان‌های پشت سر هم
سلام بر استرس
سلام بر معده درد
سلام بر افسردگی به مدت یک ماه
سلام بر قعر چاه

آهای روزای روشن، خداحافظ...

1773

یک برنامه‌ی تقریبا فشرده ریخته‌م که به امید خدا درسای مونده رو تموم کنم و یه دور هم دوره. بسم الله باید گفت و رفت

۱۷۷۱

بهش گفتم تو بهترین اتفاقی هستی که واسه من افتاده. کلی خوشحال شد. الان می‌خوام حرفمو عوض کنم. این تیغ جدیدی که خریدم خیلی نرمه. این تیغ. این تیغ بهترین اتفاق زندگی منه :))))

یه چیز تازه‌ی مهمون

با این آهنگ مملو از حس دوست داشتنم.
گوش بدین :)

1768

گاهی انسان دیوانه‌ای هستم.

1767

دوستانم نمی‌توانند با تغییراتم کنار بیایند. رفته رفته حرف زدن‌ها کم می‌شود و صمیمیت کم‌رنگ. اگر به این فکر کنم که ابدیت در پیش داریم و همه‌ی این‌ها قلبم اندکی آرام می‌گیرد اما از دست دادن دوستان بسیار نزدیکم همچنان درد شدیدی دارد. به هر حال هر کس باید با خودش و انتخاب‌هاش صادق باشد.

1766

تربیت حوصله می‌خواد.

1765

دیگر از آینده نمی‌ترسم. همان‌ طور که با شلوار گل‌گلی توخونه‌ای و بولیز کهنه‌ی قرمز روی صندلی می‌نشینم و پاهام رو می‌اندازم روی هم و منتظر سرخ شدن سوسیس‌ها و سیب‌زمینی‌ها می‌مانم، چشم به راه آینده‌ی قابل پیش‎‌بینی هیجان‌انگیزم هستم. با «کتاب آموزش چطور با فانی‌ها دوست باشیم» در یک دست و لبخند به لب و سوئیچ و کارت ماشین و گواهینامه و گوشی، فشرده در دست دیگر.

می‌گفت برای راحت‌تر طی کردن راه سلوک، از آدم‌هایی که روحت را آلوده می‌کنند و صحبت با آن‌ها باعث اضطراب و تزلزلت می‌شود فاصله بگیر. من قدم در راه سلوک نگذاشته‌ام (که ای کاش... ) اما از آدم‌ها فاصله گرفته‌ام. روحم پاک‌تر و خوشحال‌تر از قبل است و احترام و لذت و سرخوشی با زندگی‌ام در هم آمیخته.

درس‌های مانده روی دوشم سنگینی می‌کنند و به زودی شرشان را خواهم کند.

1764

صدای جریان خون در رگ‌هایم مرا کر می‌کند. صدای بوق ماشین‌ها را نمی‌شنوم. فقط دستم را روی گوش‌هایم گذاشته‌ام که این همه صدا دیوانه‌ام نکند. شاید جیغ می‌زنم شاید هم نه. به هر حال داشتم کر می‌شدم و از نشنیدن می‌ترسیدم.

سوگ

وضو میگیرم با اشک چشم.
برای فرزند شکل نگرفته‌ی دوست عزیزم.

۱۷۶۲

انسان‌ها مرا خسته می‌کنند و از این امر گریزی ندارم. چه عزیزترین دوستم باشند چه دشمن خونی، بعد از ۱۲ ساعت قابل تحمل نیستند.

۱۷۶۱

دیروز رفتم خونه‌ی دوستم که تازه ازدواج کرده. همسرش طلبه‌اس. انقد زندگی ساده و قشنگی داشتن که کیف کردم. اونجا حتی نمازمم یه حس دیگه داشت. هر چی در توانشون بود رو واسه پذیرایی گذاشته بودن و من با عشق از همه چیز خوردم.
‌
‌
پ.ن چقد بد نوشتم.

1760

قراره پاییز یه دوره‌ای شرکت کنم که بسیار براش هیجان‌زده‌ام. در این راستا دارم تند تند کتاب میخونم و فیلم میبینم که از هم‌دوره‌ای‌ها پایین‌تر نباشم. مگه اینکه زور بالا سرم باشه یکم در راستای رشد فردی حرکت کنم -_-

از نو

ادرس رو دوباره تغییر دادم چون از خودسانسوری خسته شده بودم. قرار بود اینجا مکان امن باشه. دوست ندارم کسی از اشناها ادرس رو داشته باشه. همین

بلایا و مزایا

بعد از سه ماه گوش دادن به صدای اساتید با سرعت 1.5 نمیدونم چجوری قراره لهجه‌ی شل اصفهانیشون رو تحمل کنم. تازه اینو یک علاقه‌مند به این لهجه میگه. بقیه چی میکشن -_-

1756

انقدر خشک شدم که میتونم تو یه قوطی مرطوب کننده شیرجه بزنم.
هیچ مقدار کرمی هم جوابگو نیست واسه پوست من و هوای اصفهان.

۱۷۵۵

بهش گفتم تو خیلی قشنگی

گفت نه من فقط لختم.

‌

‌

پ.ن در کل بهترین پاسخی بود که تمام عمرم شنیده بودم.

از نظر دراماتیک بودن قضیه

حس میکنم تو یه رمان رده چندم بیخود ابکی به عنوان نقش سوم دارم زندگی میکنم

هزار و هفتصد و پنجاهمین پست پرسیل

خونه رو تمیز کردم و

not just clean. monica clean!

از کرده‌ی خود دلشادم.

۱۷۴۸

دیروز واسه اولین بار تنها پشت ماشین نشستم. قرار بود عمل باشکوهی باشه ولی به گوجه خریدن ختم شد.